Hieronder mijn verslag en compilatiefilm van mijn deelname aan de SSDT 2016.
Het gaat niet alleen over de secties en het trialwerk maar ik probeer ook de voor ons “vastelanders” speciale en soms extreme omstandigheden in tekst en beeld aan trialminded Nederland over te brengen.
Ik benadruk probeer want de werkelijkheid is zoveel mooier en imposanter en zwaarder, dat zul je toch echt zelf mee moeten maken!
Maandag
Volle bak regen op de eerste morgen.
Ik start als nr 125 in de 3e groep, mooi in het midden.
Bij de start krijg ik de mededeling dat de 1e groep niet gereden kan worden vanwege het hoge water!
Er staat zoveel water in de secties dat alle bordjes en pijlen niet meer zichtbaar zijn.
We rijden wel gewoon de route en als ik langs deze eerste hill kom zie ik inderdaad het water met donderend geraas onder de houten brug doorstromen.
Verder op de route komen dan de eerste te rijden secties.
Ook hier komt heel veel water naar beneden, op sommige plekken komt wel een straal van een halve meter “volgas” naar beneden.
Deze secties kom ik wel goed door, het begin is er in ieder geval.
Dan weer verder door de moors.
We zitten vandaag op de Ben Nevis, de hoogste berg van Schotland waar bovenin nog sneeuw ligt die volop aan het smelten is.
Dit betekend dat er naast het overvloedige regenwater ook nog eens heel veel smeltwater naar beneden komt.
Naast de gebruikelijke water/ moddergeulen ontstaan nu ook extra watergeulen die qua bodem uiterst onbetrouwbaar zijn.
Meestal kom ik er vrij goed doorheen (vol in 4) maar een aantal keren rij ik me muurvast in de modder; tot aan de tank erin en geen beweging meer in te krijgen!
Afstappen (tot aan je middel in de bagger) en dan proberen voor de motor te komen zodat je het voorwiel los kunt wrikken, als die eenmaal hoog genoeg is weer boven de motor zien te komen, aantrappen en vol in 4 eruit proberen te komen.
Na een stuk of 3 van deze escapades is het het lampje al aardig uit en we moeten nog 5-en-een halve dag.. Ik rijd alleen, dus ik moet het allemaal zelf doen.
De secties lukken redelijk ondanks het vele water en het feit dat je toch elke keer flink moet wennen aan de grote gladde keien en de vereiste manier van rijden.
Op de Ben Nevis moeten we een rivier oversteken van zo’n 40m breed, het water raast van de berg af met een diepte van 1 meter. Aan de overzijde staan 5 collega’s met de motor ondersteboven het water uit het motorblok te pompen, dus maar beter even niet zomaar proberen over te steken.
Ik rijd een stukje stroomafwaarts maar daar is de situatie niet beter. Stroomopwaarts dan maar kijken.
Ik zie op een bepaalde plek een 10-tal grote ronde stenen op de bodem liggen.
Ik zet de motor in de 2e versnelling , stap af en ga tot mijn middel het ijskoude, snelstromende water in. De motor laat ik met het voorwiel van steen naar steen hoppen, het achterwiel dwarrelt schuin achter me aan door de stroming. Ik raak hem bijna nog een keer helemaal kwijt (letterlijk) maar het lukt om aan de overkant te komen.
Het brommerke loopt nog, dus geen water gepakt. Onder de jaloerse blik van de sleutelende collega’s kan ik mooi doorrijden.
Ik ben veel tijd verloren deze dag in het moeras, maar omdat er een paar secties niet gereden zijn ben ik toch nog op tijd binnen. Ik kan het motortje nog net netjes preparen voor de volgende dag en parkeer hem in het koude parc ferme.
Dinsdag
Eerste dag met meer dan 180km.
Rijden ging beter dan Maandag, de moors waren beter te doen omdat deze route op een ander berg ligt en er geen smeltwater extra bij het regenwater komt.
Lange dag, 8 uur op het ding gesport.
Paar keer wat pech gehad in de secties met een geknikte gaskabel die bleef hangen en een stopmagneet die op een opstap losschoot .
Op driekwart van de dag koppelingsslang beschadigd dus rest vd de dag helaas zonder clutch gereden.
Hierdoor laatste 4 hills een 5 moeten vragen, wel jammer.
Als ik weer bereik heb met de telefoon bel ik mijn volgers en vraag ze vast een koppelingsslang en gaskabel klaar te leggen in de paddock bij Sherco.
Bij binnenkomst lever ik mijn tijdkaart in bij Rhoda Rathmell (Sherco England), zij rekent dan uit hoeveel tijd ik nog over heb. Rob Overdijk staat klaar met de juiste spullen en ik begin in de stromende regen te sleutelen.
Rhoda komt langs met de kaart en ik zie dat ik nog 25 min. over heb. Ik krijg alles weer netjes gemonteerd en lever de fiets op de minuut nauwkeurig in. Pfff nu pas even rust! Terugkijkend verder een mooie dag gehad met volop regen, zon, horizontale hagel en weer zon. Lekker gereden!
Woensdag
Vandaag vroege start; om 7:50 mag ik weg.
20 Min. voor tijd mag ik bij de motor voor wat sleutelwerk.
Ik hoef er alleen nog een vers luchtfilter in te zetten, dus dat is een makkie.
Bij eerste secties op de Ben Nevis heb ik vuil in de benzine en zit een sproeier verstopt.
Het engelse leger tankt je de hele week steeds bij, maar met al die blubber gaat er wel eens wat mis..
Motor op een steen geparkeerd en aan het werk.
Ik heb de carburateur zodanig aangepast dat ik hem alleen maar hoef te verdraaien om bij de sproeier te komen.
Sproeierboor heb ik ook bij me dus na 10 min. loopt hij weer als een zonnetje.
De vorige dagen komen er nu wel uit; effe helemaal geen fut in de spiertjes. Bij de eerste tankstop halve rol druivensuiker erin, dat helpt.
Mooie secties vandaag, de meeste kan ik redelijk rijden.
In het begin is het droog, later weer volle bak regen.
Op Maandag zat er een klant van me bij een sectie te kijken, vandaag kom ik hem met zijn vrouw midden in de moors tegen op weg naar een Hill. Ook zij hebben er wat voor over met nog meer dan een uur lopen te gaan!!
Op tijd binnen, nieuwe band, ketting, remblokken en luchtfilter gezet.
Brommertje doet het lekker. Morgen starten in de laatste groep dus dan pas om 8 uur binnen.
Donderdag
The longest day! Met uiteindelijk 212km op de teller en de tong op de schoenen was het de mooiste ssdt dag tot nu toe en gestegen naar plek 186.
Voor de verandering geen regen, prachtige route en mooie secties.
Heel veel zware moors in de route die er niet beter op worden als er al 250 man door zijn geweest.. Ik krijg het “lezen” van dit landschap steeds beter door en ben er goed door gekomen.
Diverse 0,1,2,3tjes gereden, ging lekker.
Laatste Hill geen achterrem meer (krom). Diverse rijders in tijdnood, maar ik heb de fiets weer helemaal strak in orde in het koude parc ferme kunnen achterlaten om even over achten.
Nog wel even getuige geweest van een illegale motorwissel van een topteam.
Net voor we aan het laatste stuk moors beginnen is er een controlepost opgezet om de gemerkte frame nrs te controleren.
Rijders van dit team zijn verdeeld over het hele veld en hebben dit aan de leiding doorgebeld.
Zo’n 2 km vóór deze controle staat er een busje langs de route met een vers onder de blubber gereden motor zonder nummerbordje.
Het is een recht blubberpad en het is duidelijk te zien dat de aanwezige monteur zojuist rondjes in de blubber heeft gereden om de fiets vuil te maken; het druppelt er nog vanaf.
De rijder die de hele dag bij mij in de buurt reed heeft motorproblemen gehad, ergens is de motor gewisseld en deze wordt nu net op tijd weer teruggewisseld. Jammer..
Voor mij zijn de belangen gelukkig niet zo groot dus ik doe het wel op mijn manier met een goed geprepareerde motor die gewoon heel blijft.
Vrijdag
Gewoon een zware Vrijdag.
Secties zijn erg moeilijk vandaag. wel alles kunnen rijden.
Behoorlijk wat “net wel net niet” gevalletjes maar ging wel goed verder.
Wat minder moors omdat er veel wegkilometers bij zaten, maar wel erg zwaar, had er bij binnenkomst zeker 8 kg aan plaggen aan hangen.
Geen problemen gehad vandaag, brommer gaat perfect. Strak op tijd binnen, had nog 15min over voor onderhoud, motortje staat weer klaar voor de laatste dag. Batterijtje is leeg maar 1 dagje erbij moet zeker lukken.
Zaterdag
En weer gaat het anders dan verwacht. Waren normaal de Maandag en de Zaterdag wat gemakkelijker, na de “killing Maandag” werden op de laatste dag zeker geen kadootjes weggegeven!
Na 2e Hill op mijn linkerhand gevallen, kon daardoor de koppeling niet meer goed bedienen. Best wat 5-en opgelopen hierdoor in de technische secties. Uphill ging wel prima…
Weer plezier gehad van de juiste motorpreparatie; ik rijd met een klein extra tankje voorop om zeker te zijn dat ik de tankstops steeds haal. De meesten nemen de gok maar vandaag zeker 10 man zonder brandstof zien staan bovenop de berg.
Ook bovenin de bergen nog aan het dwalen geweest op de route met een paar Denen maar uiteindelijk het juiste spoor weer gevonden.
Mijn volgers staan bovenaan bij Pipeline.
De eerste delen heb ik 3 x met 0, het laatste deel verslik ik me in helaas. Voor het laatste stuk starten we vanaf de zijkant. De rijder voor mij zegt dat hij het in 3 gaat proberen, dan zegt hij het toch in 2 te doen. Door de struiken heen zie ik dat hij het niet red en terugvalt dus ik denk: “toch maar in 3 dan” Helemaal fout. De hellingshoek is zoveel steiler dan je zou denken en ik krijg in de aanloop naar de laatste opstap totaal geen snelheid in de 3e versnelling en strand in het laatste stuk.
Verder lekker gereden met halverwege de dag nog even de hill die ze Maandag hadden gecancelled vanwege het hoge water.
De laatse serie op Ben Nevis en Nevis Forest moet het verschil gaan maken voor de toppers en is mega zwaar voor mij en ik redt het dan ook niet.
De allerlaatse van de week, Town Hall Brea gaat wel weer lekker en dat is voor mij toch echt wel de lekkerste!!
Het was weer een echte harde SSDT met best wat uitvallers volgens mij. Maarrr ik heb er wel 3 op rij nu!I Aan alle mensen die me dit keer weer fantastisch geholpen hebben heel hartelijk dank: Marjan, Rob Overdijk , Paul Vernooij, Omnia Reclamepartners, Putoline, Rotech Support en Brouwer Motors.
En iedereen bedankt voor de reacties en support via onze FB pagina!
Uiteindelijk blijk ik met een 179e plaats toch nog ruim 100 man achter me te hebben dus ik ben super tevreden met mijn 2e Second Class Award!!
Peter Miltenburg.